Arild
mandag 22. oktober 2007
onsdag 3. oktober 2007
Meir godt nytt om ozonlaget
Meir godt nytt om ozonlaget
2. oktober 2007
Meir godt nytt om ozonlaget
Per Engene: Meir godt nytt om ozonlaget.
På forskning.no har Ingrid Spilde nærmast friskmeldt ozonlaget. Det er mogeleg at målingane som ho viser til, er rette. Men ekspertane seier at KFK og HCl påverkar ozonlaget minimalt. Før rekna dei med at klorerte og bromerte hydrokarbon stod for nedbryting av ozon, men i 2005 oppdaga forskarar at det var solvinden som var årsaka (nobelprisvinnar Paul Crutzen og Cora Randall).
Det stemmer med at nedbrytinga skjer ved polane. Nordlyset og sørlyset er sterkast når det er solflekkperiodar, og det kjem av partiklar frå sola som gløder atom på same måte som i eit lysrøyr. Desse energirike partiklane frå sola følgjer dei magnetiske kraftlinene på jorda og kløyver ozon. Det seier ekspertane på ozonnedbryting. Dei seier også at påverknaden frå menneskeprodusert KFK er så liten at han ikkje kan merkast (Fred Singer).
Hydrogenklorid, HCl, er ein gass som er svært lettløyseleg i vatn. Gassen lagar sur nedbør, men kjem aldri opp i stratosfæren der ozonlaget er.
Ozon blir produsert i store mengder i stratosfæren, 10-50 km over jorda, mest ved ekvator og der heilt ned til 10 km over jorda. Like store mengder må brytast ned for å halde på ozonbalansen. Ozonet følgjer med antipassatvindane mot polane. Men i streng kulde kjem det ikkje fram til polane, men blir avkjølt, søkk ned, og lagar ozonberg framfor polane med ozonhol ved polane. Det har skjedd regelbunde i september i Antarktis og i februar i Arktis, også etter 1987 og Montrealprotokollen.
Legg merke til at Montrealprotokollen aldri vart godkjend av vitskapsmenn. Heile avtala vart sett i verk av politikarar på sviktande vitskapleg grunnlag.
Når det med jamne mellomrom stadig blir proklamert at no er ozonlaget reparert, fordi det vart sett forbod mot utslepp av ozon-nedbrytande gassar i 1987, så er det med respekt å melde berre politisk kunnskapsløyse. Kva skal ein då seia om at TV2 den 11. jan. 2005 melde at etter den smellkalde vinteren i Sibir vart det utvikla eit nytt ozonhol i Arktis, eller at det ved Antarktis vart utvikla det største ozonholet på mange år hausten 2006 - forresten heilt i samsvar med vanleg syklus for ozonlaget?
Det er mogeleg at målingane som artikkelen viser til, er rette, men sambandet til ozonhola finst ikkje. Ozonbalansen omfattar så mange vitskapsgreiner at det er ingen einskild som har oversyn med heilskapen og kan få med alle samband. I dette tilfellet kjenner ikkje dei ekspertane som har målt KFK og HCl til alle andre samband. Her er det ikkje nok med ein ekspert. Det kan vera nødvendig med 20 eller 30 ekspertar frå ulike fagområde for å få med heilskapen.Tidsskrifta Science og Nature har vore lite å stole på dei siste ti åra etter at Michael Mann fekk kontrollen med desse tidsskrifta.
Göran Tullberg, sivilingeniør i organisk kjemi og petrokjemi,
og Per Engene, biolog.
Crutzen, Paul: Ozon Alert http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,918074-1,00.html
Randall, Cora: Sun's Temper Blamed for Arctic Ozone Loss http://www.livescience.com/environment/050301_ozone_thinning.html
Singer, Fred: Ozon
http://findarticles.com/p/articles/mi_m2751/is_n36/ai_15593319/pg_1
http://es-ee.tor.ec.gc.ca/e/ozone/Curr_allmap_s.htm
http://www.sepp.org/key%20issues/ozone/ozcongr1.html
Denne kommentaren er sendt inn til forskning.no
Lagt inn av Per Engene på 13:19 0 kommentarer
2. oktober 2007
Meir godt nytt om ozonlaget
Per Engene: Meir godt nytt om ozonlaget.
På forskning.no har Ingrid Spilde nærmast friskmeldt ozonlaget. Det er mogeleg at målingane som ho viser til, er rette. Men ekspertane seier at KFK og HCl påverkar ozonlaget minimalt. Før rekna dei med at klorerte og bromerte hydrokarbon stod for nedbryting av ozon, men i 2005 oppdaga forskarar at det var solvinden som var årsaka (nobelprisvinnar Paul Crutzen og Cora Randall).
Det stemmer med at nedbrytinga skjer ved polane. Nordlyset og sørlyset er sterkast når det er solflekkperiodar, og det kjem av partiklar frå sola som gløder atom på same måte som i eit lysrøyr. Desse energirike partiklane frå sola følgjer dei magnetiske kraftlinene på jorda og kløyver ozon. Det seier ekspertane på ozonnedbryting. Dei seier også at påverknaden frå menneskeprodusert KFK er så liten at han ikkje kan merkast (Fred Singer).
Hydrogenklorid, HCl, er ein gass som er svært lettløyseleg i vatn. Gassen lagar sur nedbør, men kjem aldri opp i stratosfæren der ozonlaget er.
Ozon blir produsert i store mengder i stratosfæren, 10-50 km over jorda, mest ved ekvator og der heilt ned til 10 km over jorda. Like store mengder må brytast ned for å halde på ozonbalansen. Ozonet følgjer med antipassatvindane mot polane. Men i streng kulde kjem det ikkje fram til polane, men blir avkjølt, søkk ned, og lagar ozonberg framfor polane med ozonhol ved polane. Det har skjedd regelbunde i september i Antarktis og i februar i Arktis, også etter 1987 og Montrealprotokollen.
Legg merke til at Montrealprotokollen aldri vart godkjend av vitskapsmenn. Heile avtala vart sett i verk av politikarar på sviktande vitskapleg grunnlag.
Når det med jamne mellomrom stadig blir proklamert at no er ozonlaget reparert, fordi det vart sett forbod mot utslepp av ozon-nedbrytande gassar i 1987, så er det med respekt å melde berre politisk kunnskapsløyse. Kva skal ein då seia om at TV2 den 11. jan. 2005 melde at etter den smellkalde vinteren i Sibir vart det utvikla eit nytt ozonhol i Arktis, eller at det ved Antarktis vart utvikla det største ozonholet på mange år hausten 2006 - forresten heilt i samsvar med vanleg syklus for ozonlaget?
Det er mogeleg at målingane som artikkelen viser til, er rette, men sambandet til ozonhola finst ikkje. Ozonbalansen omfattar så mange vitskapsgreiner at det er ingen einskild som har oversyn med heilskapen og kan få med alle samband. I dette tilfellet kjenner ikkje dei ekspertane som har målt KFK og HCl til alle andre samband. Her er det ikkje nok med ein ekspert. Det kan vera nødvendig med 20 eller 30 ekspertar frå ulike fagområde for å få med heilskapen.Tidsskrifta Science og Nature har vore lite å stole på dei siste ti åra etter at Michael Mann fekk kontrollen med desse tidsskrifta.
Göran Tullberg, sivilingeniør i organisk kjemi og petrokjemi,
og Per Engene, biolog.
Crutzen, Paul: Ozon Alert http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,918074-1,00.html
Randall, Cora: Sun's Temper Blamed for Arctic Ozone Loss http://www.livescience.com/environment/050301_ozone_thinning.html
Singer, Fred: Ozon
http://findarticles.com/p/articles/mi_m2751/is_n36/ai_15593319/pg_1
http://es-ee.tor.ec.gc.ca/e/ozone/Curr_allmap_s.htm
http://www.sepp.org/key%20issues/ozone/ozcongr1.html
Denne kommentaren er sendt inn til forskning.no
Lagt inn av Per Engene på 13:19 0 kommentarer
Surrealistisk klimadebatt
25. september 2007
Surrealistisk klimadebatt
Per Engene: Surrealistisk klimadebatt.
Innlegget til Elisabeth Tveter Briseid i Nationen 14.09.07 er dessverre typisk for klimadebatten i ein del aviser i år. Påstandar som ”oppfører seg som små barn …”, ”De nekter å se virkeligheten i øynene.” ”svekker gangsynet” og ”Mangelen på logikk …” er feilaktige påstandar dersom alle klimaendringane likevel er naturlege.
Politikarar ved IPCC og i mange land som har bestemt at utslepp av CO2 er til skade for klimaet, greier ikkje å føre bevis for slike påstandar. Det er nemleg fysisk umogeleg at det kan skje. Frå naturlovene veit me at høgare temperatur gjer at lufta kan ta opp og halde på større mengder gassar som vassdamp og CO2. Etter ei kald natt må lufta gje frå seg overflødig vassdamp som legg seg som dogg i graset. Det er noko alle som vil har sett.
Det same skjer med CO2. Etter ei kald natt følgjer overflødig CO2 i lufta med dogga ned i graset, eller overflødig CO2 i atmosfæren går rett i vassdraga eller havet når lufta blir avkjølt. Det skjer alltid når lufta blir avkjølt, om natta og om vinteren, og det er uproblematisk, for det er 50 gonger så mykje CO2 i vatn som i luft. Det omvendte skjer når temperaturen går opp. Når sola fordampar dogga, blir CO2-en med på lasset. Vatn som blir varma opp, boblar CO2 til liks med brus eller øl som blir varma opp.
Sirkulasjonen av CO2 mellom atmosfære og hav er på enorme 330 milliardar tonn CO2 per år fram og attende, fordi gasskreftene sørgjer for at CO2-balansen mellom luft og vatn alltid er i orden. Naturen er med andre ord dynamisk. Utsleppet av CO2 frå vulkanar og fossilt brensel fører til at overføringane frå luft til hav blir noko større enn omvendt, men i havet går CO2-en etter kvart over til kalkstein. Havet blir likevel ikkje for surt, for bufferkapasiteten i havet er nærmast uendeleg i denne samanheng.
Utsleppa av CO2 frå kol, olje og gass på 20 milliardar tonn CO2 per år er store, men likevel berre 6% av overføringane til havet. Og hadde utsleppa av CO2 vore større, så hadde overføringane auka tilsvarande pga. at naturen er dynamisk og alltid sørgjer for balanse. Utslepp av CO2 kan dermed aldri påverke eller skade klimaet. Derfor er det urettferdig av Elisabeth og likesinna å harselere med politikarar som vegrar seg for å bruke titals milliardar av kroner per år på noko så bortkasta som å hindre utslepp av CO2 til ein atmosfære som er så sveltefora på denne livsgassen som atmosfæren er i vår tid. Kvifor skulle gartnarane elles fleirdoble CO2-mengda i drivhusa sine for å få gode avlingar?
Utslepp av CO2 kan aldri skade klimaet, men det fører ikkje til at det er fritt fram for sløsing med den fossile energien som er svært avgrensa, eller med annan energi heller, eller med andre viktige ressursar som reint vatn, dyrka jord, skogane, fiskeressursane, eller med malmar og mineral. Det hjelper berre ikkje å narre folk til å ”berge klimaet” og i same slengen sløse grovt med ressursane og øydeleggje miljøet.Det er eit definisjonsspørsmål om me har noka klimakrise, men kunnskapen seier oss at me i alle fall ikkje har noka klimakrise pga. utslepp av CO2. Det er berre eitt av mange bevis på at det for tida blir ført ein vanvittig klimapolitikk her i landet.
Ytringsfridomen er viktig når det gjeld meiningar, men han er heilt avgjerande for eit sunt samfunn når det gjeld spreiing og overføring av kunnskap.
Per Engene, biolog, prengene@online.no
Lagt inn av Per Engene på 14:37 0 kommentarer
Surrealistisk klimadebatt
Per Engene: Surrealistisk klimadebatt.
Innlegget til Elisabeth Tveter Briseid i Nationen 14.09.07 er dessverre typisk for klimadebatten i ein del aviser i år. Påstandar som ”oppfører seg som små barn …”, ”De nekter å se virkeligheten i øynene.” ”svekker gangsynet” og ”Mangelen på logikk …” er feilaktige påstandar dersom alle klimaendringane likevel er naturlege.
Politikarar ved IPCC og i mange land som har bestemt at utslepp av CO2 er til skade for klimaet, greier ikkje å føre bevis for slike påstandar. Det er nemleg fysisk umogeleg at det kan skje. Frå naturlovene veit me at høgare temperatur gjer at lufta kan ta opp og halde på større mengder gassar som vassdamp og CO2. Etter ei kald natt må lufta gje frå seg overflødig vassdamp som legg seg som dogg i graset. Det er noko alle som vil har sett.
Det same skjer med CO2. Etter ei kald natt følgjer overflødig CO2 i lufta med dogga ned i graset, eller overflødig CO2 i atmosfæren går rett i vassdraga eller havet når lufta blir avkjølt. Det skjer alltid når lufta blir avkjølt, om natta og om vinteren, og det er uproblematisk, for det er 50 gonger så mykje CO2 i vatn som i luft. Det omvendte skjer når temperaturen går opp. Når sola fordampar dogga, blir CO2-en med på lasset. Vatn som blir varma opp, boblar CO2 til liks med brus eller øl som blir varma opp.
Sirkulasjonen av CO2 mellom atmosfære og hav er på enorme 330 milliardar tonn CO2 per år fram og attende, fordi gasskreftene sørgjer for at CO2-balansen mellom luft og vatn alltid er i orden. Naturen er med andre ord dynamisk. Utsleppet av CO2 frå vulkanar og fossilt brensel fører til at overføringane frå luft til hav blir noko større enn omvendt, men i havet går CO2-en etter kvart over til kalkstein. Havet blir likevel ikkje for surt, for bufferkapasiteten i havet er nærmast uendeleg i denne samanheng.
Utsleppa av CO2 frå kol, olje og gass på 20 milliardar tonn CO2 per år er store, men likevel berre 6% av overføringane til havet. Og hadde utsleppa av CO2 vore større, så hadde overføringane auka tilsvarande pga. at naturen er dynamisk og alltid sørgjer for balanse. Utslepp av CO2 kan dermed aldri påverke eller skade klimaet. Derfor er det urettferdig av Elisabeth og likesinna å harselere med politikarar som vegrar seg for å bruke titals milliardar av kroner per år på noko så bortkasta som å hindre utslepp av CO2 til ein atmosfære som er så sveltefora på denne livsgassen som atmosfæren er i vår tid. Kvifor skulle gartnarane elles fleirdoble CO2-mengda i drivhusa sine for å få gode avlingar?
Utslepp av CO2 kan aldri skade klimaet, men det fører ikkje til at det er fritt fram for sløsing med den fossile energien som er svært avgrensa, eller med annan energi heller, eller med andre viktige ressursar som reint vatn, dyrka jord, skogane, fiskeressursane, eller med malmar og mineral. Det hjelper berre ikkje å narre folk til å ”berge klimaet” og i same slengen sløse grovt med ressursane og øydeleggje miljøet.Det er eit definisjonsspørsmål om me har noka klimakrise, men kunnskapen seier oss at me i alle fall ikkje har noka klimakrise pga. utslepp av CO2. Det er berre eitt av mange bevis på at det for tida blir ført ein vanvittig klimapolitikk her i landet.
Ytringsfridomen er viktig når det gjeld meiningar, men han er heilt avgjerande for eit sunt samfunn når det gjeld spreiing og overføring av kunnskap.
Per Engene, biolog, prengene@online.no
Lagt inn av Per Engene på 14:37 0 kommentarer
Abonner på:
Innlegg (Atom)